U progu planów na rok przyszły

Przewodniczący Rady Nadzorczej KSM:

mgr inż. Jerzy Doniec

Piękne, tegoroczne lato już za nami. Trwająca jesień, póki co do tych brzydkich i dokuczliwych nie należy. Sezon grzewczy rozpoczęty został w tym roku w ostatnich dniach września i jak na razie nie ma powodów do narzekań. Ciepło dociera do naszych mieszkań bez większych zakłóceń. Pogodna jesień charakteryzuje się większymi skokami temperatur między dniem i nocą. Bezchmurne niebo nocą jest powodem wyraźnych spadków temperatury i co za tym idzie większym zapotrzebowaniem na ciepło. Dobrze mieszkać w ciepłym, przytulnym mieszkaniu. Niestety kiedyś przyjdzie za to zapłacić. Co gorsza, co roku płacimy mniej za faktycznie pobrane ciepło, a więcej za stałe składniki taryfy.

Jak wygląda to w praktyce – najlepiej charakteryzują wyniki jednego z naszych osiedli. Rada tego osiedla dokonała bowiem porównania zużycia i kosztów ciepła w sezonie grzewczym 2014/2015 do poprzedniego, tj. 2013/2014. W osiedlu tym jest ponad 1000 lokali, więc wyniki te można uznać za reprezentatywne dla całej Spółdzielni, a już na pewno dla osiedli, gdzie dostawcą ciepła jest Tauron, czyli dla zdecydowanej większości naszych zasobów. W kosztach całkowitych, które ponosi Spółdzielnia, udział Tauronu sięga 80%. Warto więc zapoznać się z wynikami owej analizy uznając, że nie różni się od wyników na pozostałych osiedlach i pomyśleć co nas czeka po zakończeniu kolejnego okresu rozliczeniowego.

W okresie rozliczeniowym 2014/2015 całkowity koszt ciepła zamknął się tam kwotą 1 mln 132.060 zł, co daje średni koszt przypadający na lokal w wysokości 1.066 zł. W tej kwocie 8% stanowiły koszty konserwacji instalacji wewnętrznych, a 2% koszt odczytów i rozdziału kosztu pomiędzy mieszkańców budynków. Koszt zakupu ciepła wyniósł więc 1 mln 19.135 zł, co daje średni koszt 1 GJ na poziomie 79,33 zł. Jest to średni koszt wynikowy tej jednostki ciepła. Wielkość kosztu 1 GJ w każdym mieszkaniu jest inna. Im większe zużycie tym wartość GJ mniejsza i przeciwnie im mniejsze zużycie tym większa. Tak więc tę wielkość kosztu GJ traktujemy jako wskaźnik, a nie jego cenę.

Znacznie bardziej przemawiające do wyobraźni jest porównanie jednostkowych wartości zużycia i kosztu w latach poprzednich. W sezonie grzewczym 2014/2015 i 2013/2014 jednostkowe zużycie było na identycznym poziomie 0,30 GJ/m²/R, natomiast jednostkowy koszt wzrósł z 2,09 zł/m²/miesięcznie w roku 2014 do 2,18 zł/m²/miesięcznie w 2015 r. Jeszcze drastyczniej wygląda podobne porównanie w dłuższym horyzoncie czasowym. W roku 2000 roku średnie jednostkowe zużycie ciepła w osiedlu wynosiło 0,54 GJ/m²/R a jednostkowy koszt 2,07 zł/m²/miesięcznie. Tak wysokie zużycie w 2000 roku było możliwe, gdyż żaden z budynków osiedla nie był jeszcze ocieplony. Obecnie jednak, mimo tak wyraźnego spadku zużycia, koszt ciepła jest wyższy niż wówczas. To stanowi najlepszy dowód na skuteczność polityki cenowej stosowanej przez dostawców, a więc podnoszenie ceny głównie stałych elementów taryfy na ciepło. Możemy więc uciekać się do coraz drastyczniejszych form oszczędzania ciepła, a nie musi to przełożyć się na spadek kosztu ciepła w naszym lokalu.

Dzięki trafnemu ustaleniu poziomu zaliczek w osiedlu przeważały zwroty nad dopłatami, tak w ujęciu ilościowym, jak i kwotowym. Mimo wszystko, oszczędzanie jeszcze się opłaca i może doczekamy czasów, że płacić będziemy przede wszystkim za tę część taryfy, na którą mamy faktycznie wpływ. Jesteśmy świeżo po wyborach. Zwycięstwo odniosła formacja mająca na swoich sztandarach hasła mówiące o potrzebie powrotu do normalności i przywróceniu podmiotowości obywatelom. Możemy więc z optymizmem patrzeć w przyszłość w każdej dziedzinie życia. Płacić więc przede wszystkim za nośniki energii mierzone w GJ, kWh, i m³ gazu.

Październikowe posiedzenie Rady Nadzorczej rozpoczęło jak zwykle rozpatrzenie wniosków Zarządu w sprawie pozbawienia członkostwa za uchylanie się od regularnego wnoszenia opłat za korzystanie z lokalu. Poprzedziła je informacja Zarządu o aktualnym stanie zadłużeń. Na dzień 30. września zaległości w opłatach wynosiły 11 mln 232 tys. zł. Były więc niższe od zaległości z końca sierpnia br. o 187 tys. zł. W ilości całkowitych zadłużeń mieściła się kwota 131 tys. zł za niedopłaty z rozliczeń mediów. Niedopłaty te zapewne zostaną szybko spłacone, tak więc faktyczne zadłużenie było niższe niż to księgowe. Struktura zadłużeń na dzień 30. września br. wyglądała następująco:

• mieszkania 7 mln 277.852 zł,
• garaże 129.481 zł,
• lokale użytkowe 1 mln 224.748 zł,
• pawilony 2 mln 600.233 zł.

Zadłużonych było 6.429 użytkowników lokali, choć z tego większość w niewielkim wymiarze.

Na posiedzenie Zarząd skierował 9 wniosków o pozbawienie praw członkowskich. I tym razem Rada rozpatrywała mniejszą ilość, bo 7, gdyż dwoje członków spłaciło swoje zadłużenie przed terminem posiedzenia. Z tej siódemki Rada odroczyła rozpatrywanie 1 wniosku. 6 osób zostało niestety pozbawionych praw członkowskich.

Skoro jesteśmy przy sprawach pozbawienia praw członkowskich, to może taka dygresja z tym tematem związana. Otóż z końcem września wpłynęło do Zarządu pismo długoletniego dłużnika, o którym można powiedzieć wiele, tylko nie to, że nie jest w stanie wnosić opłat za korzystanie z lokalu mieszkalnego. Pasożytowanie na koszt sąsiadów, w tym głównie emerytów, to swoiste hobby naszego dłużnika. Władze Spółdzielni oczywiście nie tolerują tego typu zachowań wdrażając w podobnych przypadkach postępowanie sądowe i później komornicze. O co więc wnosił ów dłużnik? Aby nie uronić nic z jego wystąpienia to może zacytujemy fragment w dosłownym brzmieniu „...zwracam się z prośbą o zawieszenie toczącego się postępowania egzekucyjnego w stosunku do w/w nieruchomości. Równocześnie wskazuję, iż prowadzona obecnie w tej formie egzekucja..., jest dla mnie nadmiernie uciążliwa". Trzeba mieć tupet!

W kolejnym punkcie posiedzenia Rada wybrała biegłego rewidenta dla przeprowadzenia badania sprawozdania finansowego Spółdzielni za 2015 rok. Obowiązek corocznego poddania się takiemu badaniu nakłada ustawa o rachunkowości. Rada Nadzorcza do przeprowadzenia tej czynności wybrała Spółdzielczy Regionalny Związek Rewizyjny w Rybniku. Podmiot ten dokonywał już podobnych badań w latach poprzednich.

Następnie Rada zapoznała się z informacją Zarządu o wytycznych kierunkowych do przygotowywanego planu gospodarczego i programu działalności społecznej i kulturalnej na 2016 rok. Ten podstawowy dokument budowany jest oddolnie. Obecnie tworzą go osiedla, a Rada Nadzorcza przyjmie plan – jak co roku – etapami: w grudniu i styczniu. Rada oceniła również realizację zadań komisji branżowych za III kwartały bieżącego roku. Nie stwierdzono żadnych trudności bądź opóźnień w ich realizacji.

W ostatnim punkcie posiedzenia Rada oceniła stan przygotowań do Zebrań Osiedlowych KSM w 2015 roku. Zebrania tegoroczne będą zgromadzeniami, na których wybierzemy nowe Rady Osiedlowe, faktycznych gospodarzy 17 naszych osiedli, posiadających wiele kompetencji, tak w zapewnieniu odpowiednich środków na realizację zadań w zakresie eksploatacji i remontów finansowanych z funduszu „B", jak i racjonalnym ich wydatkowaniu. Jak dotąd idea samorządności w naszej Spółdzielni trafiła na podatny grunt. Zapewne i tegoroczne wybory pozwolą wyłonić godną reprezentację, dbającą o podstawowe interesy mieszkańców swoich osiedli. I tego właśnie powinniśmy sobie życzyć w nadchodzącym właśnie cyklu Zebrań Osiedlowych.

W październiku Spółdzielnia nasza była współorganizatorem i gospodarzem ogólnopolskiej konferencji „Spółdzielnie mieszkaniowe w organizmie miasta". Podstawowy referat otwierający konferencję wygłosiła prezes Zarządu KSM. Na łamach tego wydania „Wspólnych Spraw nr 296" (na str. 3-5) znajdują się materiały oddające przebieg tego niewątpliwie ważnego dla ruchu spółdzielczego-wydarzenia. W konferencji aktywny udział brała liczna reprezentacja Rady Nadzorczej naszej Spółdzielni.

Z poważaniem

JERZY DONIEC